Mutluluk kapısı kilitlenir mi?

Happiness-Mutluluk-.. Çok aranılan ama zor bulunan bir duygu. Bence yetinmeyi bilmemenin getirdiği arayış ama... Bazı araştırmacılara ve psikologlara göre ise kökü çocukluk çağındaki uyuyamadığın günlerden tut, altını ıslatma sürene, yaşadığın olumsuz deneyimlere, yeme bozukluklarına ve hatta deneyimlediğin korkuların varsa çocuklukta kedi, köpek, karanlık.. gibi o günlerine dayanan bir kavram (Doward, 2014) Çocukluk döneminin hayatının kalan her gününe etkisi olduğuna canı gönülden inanıyorum, erken çocukluk dönemindeki duygusal sağlığının "adult", yetişkin halindeki mutluluğunu etkileyebileceğini de mantıklı buluyorum ama gel gör ki korelasyonu sebep gibi sunmanın doğru olmadığını düşünüyorum. "İç sesinize kabullenme yapmamanız adına". Kendimden yola çıkarak başlayalım. Çocukluğu "normal" olmayan, aşırı yaramaz, aşırı tepkili, hırçın, kıpır kıpır, asabi, durmak bilmeyen şiddet gören ve travmalar yaşamış bir çocuk idim. Bunun sonucunda olmam gereken birey, mutluluğu geç, depresyon furyasına yakalanıp etrafa mutsuzluk saçan bir kemik yığını ama ben vallahi de billahi de mutluyum hemi de çok bin şükür. Demem o ki, çocukluğunda çıkmaz sokaklar bulunsa bile mutlu olabilirsin, böyle araştırmaları filan gördüğünde eyvah ben hiç mutlu olamayacağım diye düşünme eğer ki erken çocukluk döneminde problem yaşadığını düşünüyorsan, psikopat bir birey olduğunu çocukluğuna bağlıyorsan filan filan bağlıyorsan filan filan. Bana göre çocuklukta yaşanan her problem, travma ya da kötü deneyim güzel duygulara bir bir kilit atar ama hayat bir süreç olduğu için kilitlerin açılabileceği dilimler yaşanır.  Mutluluk da bunlardan biri kapısı kitlenir ama anahtarları mevcuttur.  Verdiğim araştırmada ne eğitim seviyesinin ne de gelirin mutluluğun belirleyicisi olmadığı söyleniyor (Doward,2014). Üstelik 9bin kişi araştırmaya dahil edilmiş, genellenebilir sonuç elde etmek için çok iyi bir rakam ama bizler ayrı dnalar ve ayrı genler ile dünyaya gelmişiz  şairâne deyişle hepimiz kendi hayatlarımızın başrol oyuncularıyız. O zaman mutluluğumuz genellenemez, ben bir çocuk gülüşü gördüğümde inanılmaz mutlu oluyorsam sen bu ne lan diyebilirsin,  ben at bindiğimde çıldırıyorsam sen sahilde uzanmakla çıldırabilirsin ben senin hayatının başrolü değilim ki kimse de olamaz sen yaşıyorsun arkadaşım bu hayatı. Kilitleri açmak istiyorsan kendini keşfetmen lazım, isteklerini bulman lazım. Belki senin istediğin eğitimdir, belki de para.. 

P. S. ; Araştırmaya acayip katılıyorum. 
P. S. ; İkilem güzel şey.