Tanıdığım tanımadığım bir dünya okuyucum...
11bini görünce ister istemez bir şaşırdım. Ne ara büyüdü sayfam bu kadar ne ara buldunuz beni bilmiyorum.
Ama hoşuma gidiyor çünkü kendimi özel hissediyorum. Peki önemli mi özel olmak? Bir bakıma evet diğer bakıma hayır.
Hepimiz hayatımızda iyilikler olsun istiyoruz, yeri dolmaz olalım, özel olalım istiyoruz. E her şeyin de iyisini hak ediyoruz. Ama bu kötülükler nereden geliyor acaba? Sorunlar, problemler, çözülemeyecek yumaklar nasıl oluşuyor? Nereden dahil oluyoruz o yumaklara ya da bizim elimiz yumağı dolamakla mı uğraşıyor çözmekle mi? Bence dikkat edin bir kendinize, yönünüze, konuşmalarınıza. Ben şimdi nerden girdim ne anlatmaya çalışıyorum diye düşünüyorsunuz biliyorum. Toplayacağım şu dağınıklığı ama bir fırtına dönsün istiyorum o beyinlerde. Çünkü görüyorum gökyüzüne kaçıyor bu ara onlar. Herkes de acayip güzel düşünceler var biliyorum, humanist ya da polyana olduğum için değil. Komplekssiz olduğum için söylüyorum ve görüyorum bunu. Nedense o düşünceler farklı amaçlar için kullanılıyor, o güzelim yıldızlar bir bir havaya uçuyor.
Tamam özelsiniz, özeliz, biliyoruz ama nereye kadar?
Biraz da sıradan olmanın keyfini çıkarın. Biraz da sadece insan olmanın tadına varın. Milletinizin kim olduğu, cebinizde ne kadar olduğu, mevkinizin ne olduğu ile ilgilenmeyin ya da bu gibi tıngırtılara kafayı yormayın. Hepsi sizi tanımlıyor mu? Sonuna kadar evet. Tabii ki kimliğimizin bir parçası haline gelmiş hayattaki durumlarımız. Ama başkalarıyla kıyaslayarak, karşılaştırarak da kimliğinizi oturtamazsınız. En en özüne geleyim.
Bu ara Araplar doldu! Bu ara Suriyeliler doldu! Sonra Araplar pis, Suriyeliler cehalet saçıyor. Pardon da sen de gelişmekte olan bir ülkede yaşadığının farkında mısın? Onun nimetleri, sunacakları neyse o kadarına ulaşıyor o kadarından çıkarım yapabiliyorsun, bu neyin ayrıcalığı ve özelliği kendine atfettiğin. Koca bir milletten bahsederken nasıl böyle rahat rahat atabiliyor, yargıya varabiliyorsun. Ki kültür farkı, büyüme biçimi inanılmaz faktörler var konuştuklarının içinde. Ne olursun o düşüncelerini farklı şeylere yorsan da inse o güzel yıldızlar gökyüzünden. Vallahi bak düşüncelerin tam yıldız gibi. Yıllar öncesinde kalmış böyle düşünceler at, artık sönsün ışığı, bitmiş bu devirde işlemiyor onlar! Kendine de zarar, ezdiğin kendini ayırdığın topluma da zarar. Ayrıca gerçekten de yok bir özelliğin, sen de ben de insanız. Ne dilin, ne paran, ne milletin ne de başka bir özelliğin seni insanüstü yapamıyor ama ne varki insanlık dışı yapabiliyor.
Yukarıdaki gözlerle bakıyorum böyle konuşanlara.
Bu ara gökyüzünde yıldızlar var, mevsim kış, hava karanlık.
